Click here to read the translation of this post-->
Dada is back…*
Hello everyone,
Unfortunately I am unable to realize when any given situation is over and turns out differently than expected, before it becomes a forced chore or an obligation. The excuse is known, but so true: "You don’t give up easily whatever you love so much". On the other hand, the objection is even more critical: "Quitting what you love is necessary, just because you love it so much". Anyway… I could quote my internal dialogues until Fall. But since my purpose is different (until at least Fall), I get straight to the point.
Radiodada comes formally to an end after seven full years and nearly 800 posts. It has been pretty obvious after such a long silence before this announcement. However, since Radiodada has been a very special place for sharing, offering and expressing opinions, as far as I am concerned, I decided to post a few more discs for a couple of months before the blog falls silent for good.
I would really like to thank all of you that sent a message to thank me for what I shared on the blog, all those who spread the word about Radiodada, all the "fraternal" blogs that strengthened Radiodada in their own way, all those who realized that this site had no advertisements due to firm belief instead of randomness, all those who did not communicate even though they meant to, and finally all those whose clicks acknowledged my effort and time devoted to Radiodada. Bless you all!
Thank you all. Wish you a great summer.
Radiodada
* ... for the last time.
PS. In case I find the necessary motivation and time to create a new site for sharing music, thoughts or something completely different, I will let you know. That will be the last post on Radiodada and the first one of my possible new “beginning”. Until then… good luck to all of us...
Hello everyone,
Unfortunately I am unable to realize when any given situation is over and turns out differently than expected, before it becomes a forced chore or an obligation. The excuse is known, but so true: "You don’t give up easily whatever you love so much". On the other hand, the objection is even more critical: "Quitting what you love is necessary, just because you love it so much". Anyway… I could quote my internal dialogues until Fall. But since my purpose is different (until at least Fall), I get straight to the point.
Radiodada comes formally to an end after seven full years and nearly 800 posts. It has been pretty obvious after such a long silence before this announcement. However, since Radiodada has been a very special place for sharing, offering and expressing opinions, as far as I am concerned, I decided to post a few more discs for a couple of months before the blog falls silent for good.
I would really like to thank all of you that sent a message to thank me for what I shared on the blog, all those who spread the word about Radiodada, all the "fraternal" blogs that strengthened Radiodada in their own way, all those who realized that this site had no advertisements due to firm belief instead of randomness, all those who did not communicate even though they meant to, and finally all those whose clicks acknowledged my effort and time devoted to Radiodada. Bless you all!
Thank you all. Wish you a great summer.
Radiodada
* ... for the last time.
PS. In case I find the necessary motivation and time to create a new site for sharing music, thoughts or something completely different, I will let you know. That will be the last post on Radiodada and the first one of my possible new “beginning”. Until then… good luck to all of us...
Γεια χαρά σε όλους και όλες
Δυστυχώς για εμένα -αλλά όπως όλα δείχνουν- δεν είμαι από εκείνους τους ανθρώπους που αντιλαμβάνονται εγκαίρως πότε κάποια πράγματα ή καταστάσεις οδεύουν προς το τέλος τους, πριν αρχίσουν να φθείρονται και γίνουν στην καλύτερη περίπτωση αγκαρία ή υποχρέωση. Συνήθως η δικαιολογία είναι γνωστή αλλά τουλάχιστον αληθινή: “Δεν παρατάς με ευκολία κάτι που αγαπάς πάρα πολύ” αλλά και ο αντίλογος είναι ακόμα πιο καίριος: “Το παρατάς όταν πρέπει, ακριβώς γιατί το αγαπάς πολύ”.
Τέλος πάντων. Θα μπορούσα να παραθέτω τους εσωτερικούς μου διαλόγους μέχρι να μπει το φθινόπωρο. Επειδή όμως ο σκοπός μου (τουλάχιστον μέχρι το φθινόπωρο) είναι άλλος λέω να μπω κατευθείαν στο ζωμό.
Λοιπόν το Radiodada και επισήμως μετά από 7 γεμάτα χρόνια και σχεδόν 800 αναρτήσεις, φτάνει στο τέλος του, έστω κι εάν πριν το ανακοινώσω σε αυτήν την ανάρτηση ήταν πασιφανές ότι αυτό έχει συμβεί εδώ και αρκετό καιρό. Επειδή όμως για εμένα το Radiodada υπήρξε ένας πολύ ιδιαίτερος χώρος, μοιρασιάς, γνωριμιών, προσφοράς, απόψεων κ.α., αποφάσισα να τελειώσω λίγο πιο ένδοξα τη σελίδα, ποστάροντας μερικά δισκάκια για 1-2 μήνες ακόμα, πριν το blog σιγήσει για πάντα.
Θα ήθελα πραγματικά να ευχαριστήσω όλους όσους και όσες άφησαν κάποιο μήνυμα και επικοινώνησαν μαζί μου, εκείνους και εκείνες που μπήκαν στον κόπο να με ευχαριστήσουν για όσα μοιράστηκα μέσω αυτής της σελίδας, όσους και όσες διέδωσαν το Radiodada, τα “αδερφικά” blogs που ενίσχυσαν με τον δικό τους τρόπο, εκείνους που αντιλήφθηκαν ότι αυτή η σελίδα δεν είχε ίχνος διαφήμισης όχι από τυχαιότητα αλλά από άποψη, όσους και όσες θέλησαν να επικοινωνήσουν αλλά για διάφορους και κατανοητούς λόγους δεν το έπραξαν και τέλος εκείνους που πίσω από κάθε τους κλικ αναγνώρισαν τον προσωπικό κόπο και χρόνο που αφιέρωσα. Να 'στε καλά!
Thanks για όλα και καλό καλοκαίρι να έχουμε.
Σας φιλώ στο μόντεμ!
Radiodada
*...for the last time.
ΥΓ. Δεν ξέρω εάν κάποια στιγμή βρω ξανά την όρεξη, τον χρόνο και όλα τα συναφή απαραίτητα ώστε να δημιουργήσω έναν νέο “χώρο μοιρασίας” είτε αυτός αφορά τη μουσική, είτε τη σκέψη ή κάτι άλλο... Εάν προκύψει κάτι σχετικό ίσως εκείνη να είναι ουσιαστικά η τελευταία ανάρτηση του Radiodada και η πρώτη μία νέας "αρχής". Έως τότε καλή συνέχεια σε όλους μας...
Posts
