Sunday, November 23, 2008

2

Hayal Gibi I - Göksel Baktagir


















Note From Dada!

Rating: 9/10
Sound Quality: 320 kb/s
Format: Mp3
Album Covers: Included
Record Label: Akustik Yapim
Year Released: 2004
Pass: radiodada
Links: rapidshare

Το δισκάκι μεγάλο σαν παλιό εικοσάρικο.
Ρίχνω απαλά το κέρμα στη σχισμή της μουσικής μου παιχνιδομηχανής ...γλυστράει...πέφτει και τσούπ!... Πριν καλά καλά ξεκινήσω έχω κιόλας κερδίσει κανονάκι! Κανονάκι και πιάνο. Έλα δερβίση μου τουρκόσπορε και κάνε μου άλωση. Ρίξε κανονιές και πυροβόλησε με τα επαναληπτικά σου ακροδάχτυλα. Πες και σ' εκείνα τα ξύλινα ασπρόμαυρα γαϊδούρια πως οι άνθρωποι κατακτιούνται στην καρδιά.
Λαίμαργο ακουστικό πιράνχας τράβα μια καρέκλα, κάτσε και άκουσε...


Πολλά πολλά ευχαριστώ στον φίλο Γιώργο που μου έγραψε αυτό το δισκάκι πριν από κάποια χρόνια. Να ΄σαι καλα... άνθρωπε!


Για τον Goksel Baktagir
Γεννημένος στην Kirklareli, το 1966, ο Goksel Baktagir ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του στην ηλικία των 8 χρόνων, υπό την επίβλεψη του πατέρα του Muzafer Baktagir. Αποφοίτησε το 1988 από το ITU State School of Art of Turkish Music.

Την ίδια χρονιά γίνεται μέλος του State Turkish Music Group of Istanbul, το οποίο εμφανίζεται υπό τη διεύθυνση του Tanburi Necdet Yasar. Αυτή την περίοδο δίνει συναυλίες στην Αγγλία, τη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Δανία, την Ολλανδία, την Ελβετία και το Τουρκμενιστάν με το Necdet Yasar Ensemble και διάφορα άλλα σχήματα και από το 1998 εμφανίζεται με το σχήμα “Istanbul Sazendelen”. Συνεργάζεται επίσης με το Istanbul Fasil Group και το Istanbul Tasavvuf (Sufi) Music Group, με το οποίο συμμετείχε στο “International Rabat Festival” στο Μαρόκο και στο “ Bas Carsi Festival” στο Σεράγεβο και έχει ηχογραφήσει 7 ψηφιακούς δίσκους ακτίνας και κασέτες.

Ο Goksel Baktagir δουλεύει την τεχνική του “Αριστερού Χεριού” από το 1984. Δεν θεωρείται μόνο ένας από τους κορυφαίους δεξιοτέχνες της εποχής μας σε παραδοσιακές εκτελέσεις αλλά και εκσυγχρονιστής του οργάνου καθώς το έχει εξελίξει διευρύνοντας το ρεπερτόριο του και πειραματιζόμενος με διαφορετικά είδη μουσικής, όπως η New Age και η Jazz. Το 1994 εμφανίστηκε στο “ Akbank Jazz Festival μαζί με την Susan Kalifastau και το 1995 με την Lawrence “Butch” Morris στο ίδιο φεστιβάλ. Η συναυλία αυτή ηχογραφήθηκε και σε άλμπουμ το 1996.

Άλλη μια συναυλία στη Γαλλία αυτή τη φορά, ηχογραφήθηκε σε άλμπουμ το 1998, με τον τίτλο “ Orient Secret”, και τη συμμετοχή των Arif Erdebil (Nay), Yurdal Tkcan (oud), και Selim Guler (kemence).

Συνθέτει μουσική από τότε που ήταν μαθητής στο ωδείο. Τα περισσότερα από τα έργα του συμπεριλαμβάνονται στο ρεπερτόριο του TRT. Η ορχηστρική δουλειά του “Sazim” βραβεύτηκε σε διαγωνισμό που διοργανώθηκε από το TRT το 1990. Την ίδια χρονιά το τραγούδι του “Tek Kelime” (Μια λέξη μόνο) ήταν μέσα στα 10 δημοφιλέστερα τραγούδια στην Τουρκία, σύμφωνα με την εφημερίδα Milliyet. Το 2000 το άλμπουμ του με τίτλο “Dogu Ruzgan” (Ο άνεμος της Ανατολής) βραβεύθηκε από την Ένωση Τούρκων Συγγραφέων (Turkiye Yazartar Birligi).

Ο Goksel Baktagir ηχογράφησε το “Okyanustaki Sesler” στο οποίο συμπεριλαμβάνονται 20 ορχηστρικά έργα που συνέθεσε στα πλαίσια διαφορετικών κλασσικών φορμών. Συνέθεσε επίσης τη μουσική του θέματος του ντοκιμαντέρ για το Istiklal Marsi ( Εθνικός Ύμνος) παραγωγής του τουρκικού CNN.

Σήμερα γράφει μια μέθοδο εκμάθησης για το κανονάκι και ένα βιβλίο με τίτλο “ Okyanustaki Sesler” μέσα στο οποίο θα συμπεριλαμβάνονται οι παρτιτούρες των έργων του.

Τα τελευταία χρόνια ο Goksel Baktagir δίνει σεμινάρια στο Mimar Sinan University State School και στο Halic University.

About Goksel Baktagir
Born in Kirklareli in 1966, Göksel Baktagir began his music education at the age of eight under the supervision of his father Muzaffer Baktagir. He graduated in 1988 from ITU State School of Art for Turkish Music where he was registered in 1983. A year later, he started his graduate study at the same school.

In the same year he was appointed as the kanun (zither) player to the State Turkish Music Group of Istanbul which was under direction of Tanburi Necdet Yasar. During this period, he gave concerts in England, France, Belgium, Denmark, Holland, Switzerland and Türkmenistan with the Necdet Yasar Ensemble and with various other groups.

Göksel Baktagir began to compose during his studentship in the conservatory and has done 140 compositions, 35 vocal and 105 instrumental works. Most of his works are incliuded in TRT repertoire. His zavil ("a style in Turkish music") intrumental work, "Sazim" (My Instrument), was awarded by a contest organized by TRT in 1990. His muhayyerkürdi song "Tek Kelime" ("A Single Word"), was among the 10 most popularsongs of 1997 in a contest organized by the newspaper Milliyet. In 2000, his album "Dogu Rüzgan" ("The Wind of East"), was awarded by the Turkish Authors' Association (Türkiye Yazartar Birligi).

Baktagir has been working on the "left hand" technique that is unique to him since 1984 along with other techniques in the performance of the zither. Recognized as one of the leading artists of our time in traditional performance of the zither, he evaluated all opportunities and limits of the intrument, which is originally a Turkish music intrument and broadened the perspective towards other world musics. In this context he succeeded in creating superb works in some genres such as New Age and Jazz and gave concerts with various western Jazz Groups. He performed with Susan Kalifastau in the Akbank Jazz Festival 1994 and with Lawrence "Butch" Morris in the Akbank Jazz Festival 1995. The 1995 concert was released as an album in 1996.

Upon the invitation of Burhan Öcal in 1997, Baktagir performed in a concert in France with several other musicians; Arif Erdebil (nay), Yurdal Tokcan (oud) and Selim Güler (kemence). This concert was also released as an album "Orient Secret" in 1998. He performed with the Mercan Dede Ensemble in a concert "Selimname - Evrensele Acilan Kapinin Aydinlik Sesleri" in May 2000, and since 1998 he has been giving concerts with the group "Istanbul Sazendelen" around Turkey, expecially in academic institutions.

Göksel Baktagir has some recorded works such as "Okyanustaki Sesler" which includes his twenty instrumental works he composed in the framework of the classical norms: "Kervansaray-3", "Günlük", "Dogu Rüzgari", "Okyanustaki Sesler-2 (Cananim)", "Okyanustaki Sesler-3 (Hüzün)", "Sezgiyle seslenisler", "Café Istanbul", and "Hayal gibi". Baktagir composed for the soundtrack of the documentary about Istiklal Marsi (The National Anthem) produced by CNN Türk.

He is working on a "zither metod" to be published and his book "Okyanustaki Sesler", which will include the scores of his works that are in his albums, is about to be published.
Along with his primal appointment in the State Turkish Music Group of Istanbul, he also performs in the Istanbul Fasil Group and the Istanbul Tasavvuf (Sufi) Music Group. He participated in the "International Rabat Festival" in Morocco and the "Bas Carsi Festival" in Sarajevo in which he did 7 CD and cassette recordings.

In recent years Göksel Baktagir has been giving lectures in the Mimar Sinan University State School of Art and the Halic University.

Wednesday, November 5, 2008

3

Tο βίντεο διακήρυξης της επανάστασης...

Η σύνταξη του Ο.Γ.Α* δεν φτάνει. Η κοινωνία μάς περιθωριοποιεί. Οι νέοι μάς θεωρούν παρείσακτες και άχρηστες. Το κράτος δεν μας φοβάται.
Ήρθε η ώρα για δράση!
Κατόπιν μαζικής απαίτησης, το βίντεο διακήρυξης της επανάστασης.



*Αρχικά του ασφαλιστικού ταμείου: Ο Γέρος Απεβίωσε.

Monday, November 3, 2008

4

Η γιαγιά πάτησε τα 200!

Φρεσκάρισε το look της, ανανέωσε την ταπετσαρία της, έβαλε τη μασέλα της και…

News From Dada!
03.Nov.08

Διαδικτυακή μου λαοθάλασσα, καλωδιωμένο μου ακροατήριο, διαπλανητικά μου ώτα καλημέρα και καλό μήνα...
Γεια χαρά νταν, σχιστομάτη με το usb χρυσάνθεμό σου και το format-χαρακίρι σου.
Καλημερούδια πολύ-tech-νε ινδέ μου.
Γεια σου μικρή μου φιλιππινέζα. Να σου επισημάνω ότι χθες ξέχασες να καθαρίσεις πάνω από τα κουρτινόξυλα...
Γεια σου αφρικάνε μου, που δεν έχεις πατήσει το πόδι σου στο blog (και μάλλον απίθανο το βλέπω να συμβαίνει) και δεν ξέρεις πόσο πολύ χαίρομαι. Αν καταλάβαινες τι εννοούμε στα λημέρια μας όταν λέμε γενικά εκσυγχρονισμό, θα έπαιρνες τα μακρυά σου ποδάρια και θα έτρεχες με 100kb/s.
Γεια σου Αγχωμένη (όπως λέμε Ενωμένη) μου Ευρώπη, που η λίμπιντό σου έχει την ίδια πορεία με τα οικονομικά σου...
Γεια σου και σε σένα δύση
που όλο δύεις και δε λες να δύσεις
που οι επενδύσεις σου κάνουν καταδύσεις
που μαύρο πρόεδρο θα εκλέξεις - ως λένε κι ειδήσεις
κι όλοι μαζί θα αναφωνούν «γαμώ τις διεισδύσεις».
Τέλος, γεια σου και σενα τσολιά μου, που μπήκες και βγήκες στο blog λες και ήταν εφορία. Ρε γαϊδούρι, ούτε ένα μήνυμα δεν άφησες της γιαγιάς σου. Της γιαγιάς σου!

Λοιπόν. Με τούτα και με κείνα πέρασε κι Οκτώβρης και το blog κουτσά στραβά μετράει δυο γεμάτους μήνες παρουσίας και 200 αναρτήσεις με αντίστοιχους δίσκους. Ως εδώ καλά τα πήγαμε... Μουσικές ανέβηκαν. Μουσικές κατέβηκαν. Αλλάξανε χέρια, γαργαλήσαν αυτιά και πιάσανε χώρο στους σκληρούς μας. Στη σκληρή σου την καρδιά (αφιλότιμη) τι πιασανε?...
Σήμερα πάσχουμε από μουσικό κατοχικό σύνδρομο. Πώς κάνανε οι μανάδες μας και μας βάζανε να φάμε του σκασμού, ασχέτως αν είχαμε χορτάσει ή όχι, για να ξεπεράσουν το φόβο της πείνας και να ξορκίσουν τη φτώχεια και την έλλειψη, έτσι κι εμείς στουμπώνουμε τα ευαίσθητα αυτάκια μας με τόνους ήχων και στίχων και τιγκάρουμε τα ψηφιακά μας ντουλάπια. Θα τα ξαναπώ και θα τα γράψω πιο αναλυτικά στο μέλλον, αλλά είπα να το αναφέρω διότι η dada έχει άλλα σχέδια για το blog της.
Κι αν δεν τα καταφέρει όλα, τουλάχιστον για ένα ανησυχεί. Να μην γίνει αυτός ο χώρος απλά ένα τσαμπέ δισκάδικο. Κάθε βδομάδα λοιπόν θα υπάρχει μια θεματική ενότητα για τους δίσκους που θα ανεβαίνουν στο blog με αντίστοιχα σχόλια και παρατηρήσεις. Είτε ανά είδος, είτε ανά καλλιτέχνη είτε με κάποια αφορμή ή κάνοντας κάποιο αφιέρωμα, η dada θα είναι εδώ με βάζο γλυκό-mp3 σε ψηλό ράφι... Τώρα θα μου πεις, γιατί όλες οι γιαγιάδες πρέπει ν’ ανεβάζουν ψηλά τα γλυκά τους στα ράφια...Όχι δεν τα βάζουν ψηλά για να μην τα φτάνουν τα παιδιά...Τα βάζουν ψηλά για να τα κάνουν πιο «γλυκά»...Γι’ αυτό, μανάρι μου, στο ξαναλέω. Μην το φας όλο μονοκοπανιάς... θα σου ’ρθει αναγούλα. Ούτε όμως να το ξεχάσεις, γιατί θα σου χαλάσει...

Αυτά για την ώρα.
Σας φιλώ στο modem.
Radiodada