Φρεσκάρισε το look της, ανανέωσε την ταπετσαρία της, έβαλε τη μασέλα της και…
News From Dada!
03.Nov.08
Διαδικτυακή μου λαοθάλασσα, καλωδιωμένο μου ακροατήριο, διαπλανητικά μου ώτα καλημέρα και καλό μήνα...
Γεια χαρά νταν, σχιστομάτη με το usb χρυσάνθεμό σου και το format-χαρακίρι σου.
Καλημερούδια πολύ-tech-νε ινδέ μου.
Γεια σου μικρή μου φιλιππινέζα. Να σου επισημάνω ότι χθες ξέχασες να καθαρίσεις πάνω από τα κουρτινόξυλα...
Γεια σου αφρικάνε μου, που δεν έχεις πατήσει το πόδι σου στο blog (και μάλλον απίθανο το βλέπω να συμβαίνει) και δεν ξέρεις πόσο πολύ χαίρομαι. Αν καταλάβαινες τι εννοούμε στα λημέρια μας όταν λέμε γενικά εκσυγχρονισμό, θα έπαιρνες τα μακρυά σου ποδάρια και θα έτρεχες με 100kb/s.
Γεια σου Αγχωμένη (όπως λέμε Ενωμένη) μου Ευρώπη, που η λίμπιντό σου έχει την ίδια πορεία με τα οικονομικά σου...
Γεια σου και σε σένα δύση
που όλο δύεις και δε λες να δύσεις
που οι επενδύσεις σου κάνουν καταδύσεις
που μαύρο πρόεδρο θα εκλέξεις - ως λένε κι ειδήσεις
κι όλοι μαζί θα αναφωνούν «γαμώ τις διεισδύσεις».
Τέλος, γεια σου και σενα τσολιά μου, που μπήκες και βγήκες στο blog λες και ήταν εφορία. Ρε γαϊδούρι, ούτε ένα μήνυμα δεν άφησες της γιαγιάς σου. Της γιαγιάς σου!
Λοιπόν. Με τούτα και με κείνα πέρασε κι Οκτώβρης και το blog κουτσά στραβά μετράει δυο γεμάτους μήνες παρουσίας και 200 αναρτήσεις με αντίστοιχους δίσκους. Ως εδώ καλά τα πήγαμε... Μουσικές ανέβηκαν. Μουσικές κατέβηκαν. Αλλάξανε χέρια, γαργαλήσαν αυτιά και πιάσανε χώρο στους σκληρούς μας. Στη σκληρή σου την καρδιά (αφιλότιμη) τι πιασανε?...
Σήμερα πάσχουμε από μουσικό κατοχικό σύνδρομο. Πώς κάνανε οι μανάδες μας και μας βάζανε να φάμε του σκασμού, ασχέτως αν είχαμε χορτάσει ή όχι, για να ξεπεράσουν το φόβο της πείνας και να ξορκίσουν τη φτώχεια και την έλλειψη, έτσι κι εμείς στουμπώνουμε τα ευαίσθητα αυτάκια μας με τόνους ήχων και στίχων και τιγκάρουμε τα ψηφιακά μας ντουλάπια. Θα τα ξαναπώ και θα τα γράψω πιο αναλυτικά στο μέλλον, αλλά είπα να το αναφέρω διότι η dada έχει άλλα σχέδια για το blog της.
Κι αν δεν τα καταφέρει όλα, τουλάχιστον για ένα ανησυχεί. Να μην γίνει αυτός ο χώρος απλά ένα τσαμπέ δισκάδικο. Κάθε βδομάδα λοιπόν θα υπάρχει μια θεματική ενότητα για τους δίσκους που θα ανεβαίνουν στο blog με αντίστοιχα σχόλια και παρατηρήσεις. Είτε ανά είδος, είτε ανά καλλιτέχνη είτε με κάποια αφορμή ή κάνοντας κάποιο αφιέρωμα, η dada θα είναι εδώ με βάζο γλυκό-mp3 σε ψηλό ράφι... Τώρα θα μου πεις, γιατί όλες οι γιαγιάδες πρέπει ν’ ανεβάζουν ψηλά τα γλυκά τους στα ράφια...Όχι δεν τα βάζουν ψηλά για να μην τα φτάνουν τα παιδιά...Τα βάζουν ψηλά για να τα κάνουν πιο «γλυκά»...Γι’ αυτό, μανάρι μου, στο ξαναλέω. Μην το φας όλο μονοκοπανιάς... θα σου ’ρθει αναγούλα. Ούτε όμως να το ξεχάσεις, γιατί θα σου χαλάσει...
Αυτά για την ώρα.
Σας φιλώ στο modem.
Radiodada
News From Dada!
03.Nov.08
Διαδικτυακή μου λαοθάλασσα, καλωδιωμένο μου ακροατήριο, διαπλανητικά μου ώτα καλημέρα και καλό μήνα...
Γεια χαρά νταν, σχιστομάτη με το usb χρυσάνθεμό σου και το format-χαρακίρι σου.
Καλημερούδια πολύ-tech-νε ινδέ μου.
Γεια σου μικρή μου φιλιππινέζα. Να σου επισημάνω ότι χθες ξέχασες να καθαρίσεις πάνω από τα κουρτινόξυλα...
Γεια σου αφρικάνε μου, που δεν έχεις πατήσει το πόδι σου στο blog (και μάλλον απίθανο το βλέπω να συμβαίνει) και δεν ξέρεις πόσο πολύ χαίρομαι. Αν καταλάβαινες τι εννοούμε στα λημέρια μας όταν λέμε γενικά εκσυγχρονισμό, θα έπαιρνες τα μακρυά σου ποδάρια και θα έτρεχες με 100kb/s.
Γεια σου Αγχωμένη (όπως λέμε Ενωμένη) μου Ευρώπη, που η λίμπιντό σου έχει την ίδια πορεία με τα οικονομικά σου...
Γεια σου και σε σένα δύση
που όλο δύεις και δε λες να δύσεις
που οι επενδύσεις σου κάνουν καταδύσεις
που μαύρο πρόεδρο θα εκλέξεις - ως λένε κι ειδήσεις
κι όλοι μαζί θα αναφωνούν «γαμώ τις διεισδύσεις».
Τέλος, γεια σου και σενα τσολιά μου, που μπήκες και βγήκες στο blog λες και ήταν εφορία. Ρε γαϊδούρι, ούτε ένα μήνυμα δεν άφησες της γιαγιάς σου. Της γιαγιάς σου!
Λοιπόν. Με τούτα και με κείνα πέρασε κι Οκτώβρης και το blog κουτσά στραβά μετράει δυο γεμάτους μήνες παρουσίας και 200 αναρτήσεις με αντίστοιχους δίσκους. Ως εδώ καλά τα πήγαμε... Μουσικές ανέβηκαν. Μουσικές κατέβηκαν. Αλλάξανε χέρια, γαργαλήσαν αυτιά και πιάσανε χώρο στους σκληρούς μας. Στη σκληρή σου την καρδιά (αφιλότιμη) τι πιασανε?...
Σήμερα πάσχουμε από μουσικό κατοχικό σύνδρομο. Πώς κάνανε οι μανάδες μας και μας βάζανε να φάμε του σκασμού, ασχέτως αν είχαμε χορτάσει ή όχι, για να ξεπεράσουν το φόβο της πείνας και να ξορκίσουν τη φτώχεια και την έλλειψη, έτσι κι εμείς στουμπώνουμε τα ευαίσθητα αυτάκια μας με τόνους ήχων και στίχων και τιγκάρουμε τα ψηφιακά μας ντουλάπια. Θα τα ξαναπώ και θα τα γράψω πιο αναλυτικά στο μέλλον, αλλά είπα να το αναφέρω διότι η dada έχει άλλα σχέδια για το blog της.
Κι αν δεν τα καταφέρει όλα, τουλάχιστον για ένα ανησυχεί. Να μην γίνει αυτός ο χώρος απλά ένα τσαμπέ δισκάδικο. Κάθε βδομάδα λοιπόν θα υπάρχει μια θεματική ενότητα για τους δίσκους που θα ανεβαίνουν στο blog με αντίστοιχα σχόλια και παρατηρήσεις. Είτε ανά είδος, είτε ανά καλλιτέχνη είτε με κάποια αφορμή ή κάνοντας κάποιο αφιέρωμα, η dada θα είναι εδώ με βάζο γλυκό-mp3 σε ψηλό ράφι... Τώρα θα μου πεις, γιατί όλες οι γιαγιάδες πρέπει ν’ ανεβάζουν ψηλά τα γλυκά τους στα ράφια...Όχι δεν τα βάζουν ψηλά για να μην τα φτάνουν τα παιδιά...Τα βάζουν ψηλά για να τα κάνουν πιο «γλυκά»...Γι’ αυτό, μανάρι μου, στο ξαναλέω. Μην το φας όλο μονοκοπανιάς... θα σου ’ρθει αναγούλα. Ούτε όμως να το ξεχάσεις, γιατί θα σου χαλάσει...
Αυτά για την ώρα.
Σας φιλώ στο modem.
Radiodada
Posts
4 Comments:
αντε, να τα χιλιάσει...
φχαριστώ γιόκα μ'.
Ένας κοινός μας φίλος με παρέπεμψε εδώ, δεν σε έχω "μελετήσει" ακόμα...
Καλή συνέχεια, καλή δύναμη και κάνε λίγο κράτει.
Γιατί ναι μεν το πολύ γλυκό μπουκώνει αλλά και εσύ δεν εχεις φτιάξει μόνο βάζο...
Πισίνα έχεις φτιάξει... ;)
Κοπιάστε κοπιάστε...
Καταρχήν καλώς την ή καλώς τον.
Η dada σε καλημερίζει και δηλώνει ότι χαίρεται που σιγά σιγά αρχίζουν και «ανοιχτά» να γίνονται κάποιες παρατηρήσεις για το blog της.
Αδράττω την ευκαιρία της χρήσης του ρήματος «μελετήσω» από το σχόλιό σου, αναπολώ και ενθυμούμαι:
Όταν ήμουν μικρή και έπρεπε να γράψω για κάποιο μάθημα στο σχολείο π.χ. κάποια εργασία στην ιστορία ή την έκθεση, ανέτρεχα όπως όλες οι κορασίδες της εποχής μου στην πολύτομη εγκυκλοπαίδεια που είχαμε στο σπίτι. Ενώ έψαχνα για το θέμα του μαθήματός μου, το παιδικό μου και σκανταλιάρικο μυαλουδάκι αντί να ασχοληθεί με την αφορμή για την οποία είχα ανατρέξει στην πηγή της πληροφορίας και της γνώσης, με παρακινούσε και έψαχνα όλες τις βωμολοχίες και τις ακατάλληλες για την ηλικία μου εικονογραφήσεις. Ατέλειωτες ώρες στα λήμματα του πέους, του αιδοίου, και γενικότερα σε λήμματα «του κώλου». Για καιρό μέσα μου κατηγορούσα τους γονείς μου που κουβάλησαν αυτόν τον πενηνταδυάτομο σατανά στο σπίτι και δεν κατάφερα ποτέ να σταυρώσω πάνω από 16 στην έκθεση ή την ιστορία.
Αργότερα βέβαια σταμάτησα να παραμυθιάζομαι και κατάλαβα απλούστατα ότι έπρεπε να ψάχνω πιο συγκεκριμένα τα λήμματα που ήθελα και να μη γίνομαι έρμαιο της όποιας πληροφορίας μου έκανε εντύπωση ή απλά έπεφτε το μάτι μου. Βέβαια σε αυτή μου την απόφαση, για να είμαι και απόλυτα ειλικρινής, με βοήθησε καταλυτικά η ιδίοις σώμασι τριβή μου με τα προαναφερθέντα λήμματα.
Γι’ αυτό λοιπόν κι εδώ δεν αγχώνομαι μήπως παραγεμίσει το blog με μουσικές. Ισα ίσα το αντίθετο. Με αγχώνει όμως ο αόριστος τρόπος με τον οποίο ψάχνουμε και ακόμα χειρότερα που ακούμε μουσική. Σημασία δεν έχει αν στο βάζο αυξηθεί η ποσότητα. Σημασία έχει πόσο γλυκό θέλω εγώ να φάω. Δεν παίζει ρόλο αν βρώ μπροστά μου 15 είδη γλυκού. Ρόλο παίζει το ότι εγώ τώρα θέλω να φάω γλυκό καρυδάκι. Το blog όπως θα διάβασες είναι στην αρχή του και σίγουρα έχει πολλά να διορθώσει, να προσθέσει και να αφαιρέσει, τα οποία όμως εύχομαι και με τη βοήθειά σας (καλή ώρα) πως πολύ σύντομα θα πραγματοποιηθούν.
Αχ μανάρι μου το ξέρω μ΄έπιασε φλυαρία. Αλλα τι να κάνω γριά γυναίκα. Την τηλεόραση πάει πολύ καιρός που την πέταξα απ’ το μπαλκόνι, το πλέξιμο το σιχαίνομαι του θανατά και οι φιλενάδες μου όταν κάποια φορά τους είπα ότι κράσαρε ο σκληρός δίσκος μου, μου συστήσανε ορθοπεδικό...
Να με συμπαθάς..
Ελπίζω να βρείς και να ακούσεις πράγματα που θα σου αρέσουν και ακόμα περισσότερο ελπίζω να μου προτείνεις να ακούσω μουσικές που θεωρείς ότι λείπουν κατά κάποιο τρόπο από τη σελίδα. Επίσης για κάποια ζητήματα σαν και τούτο που καταπιαστήκαμε, θα ήθελα πάρα πολύ στο μέλλον να τα συζητήσουμε αναλυτικότερα εντός ή και εκτός (αν το θέλει κι ο κοινός μας φίλος) του blog.
Και πάλι καλώς ήρθες.
Καλή ακρόαση και περιμένω νέα απ’ τη «μελέτη» σου!
Radiodada
Post a Comment