Karen Dalton - 1966

Rating: 7/10
Sound Quality: Lossless
Format: Flac
Record Label: Delmore Recording Society
Year Released: 2012
Album Covers: Included
Pass: radiodada

Links: Click Here -->

Rapidshare
Extra Links

Note From Dada
Ώτα μου καλησπέρα και καλή εβδομάδα.

Με αφορμή την πολύ πρόσφατη (Ιαν. 2012) κυκλοφορία του δίσκου της Karen Dalton με τίτλο "1966" -το οποίο στα δικά μου αυτιά "εσκασε" σαν δώρο από το μακρινό παρελθόν- ξεκινάω λοιπόν να ποστάρω την πλήρη δισκογραφία αυτής της πολύ αγαπημένης folk τραγουδίστριας.

Ίσως το πρώτο πράγμα που συνήθως αναφέρεται για τη φωνή της Dalton είναι ότι πρόκειται για την "folk εκδοχή" της Billie Holiday. Και για να είμαι ειλικρινής -όπως άλλωστε αρκετός κόσμος- έτσι κι εγώ συνήθως όταν ακούω κάτι για πρώτη φορά, αυτόματα "προσπαθώ" (συνειδητά/ασυνείδητα/υποσυνείδητα) να κολλήσω το νέο κομμάτι του παζλ, μαζί με ότι άλλο "παρόμοιο" έχει "εισέλθει" ως εκείνη τη στιγμή στα μουσικά μου δεδομένα. Το καλό τουλάχιστον είναι ότι μετά από αρκετές ακροάσεις αρχίζει κανείς να "καθαρίζει" τα αυτιά του απ' τα πρόσθετα παιχνίδια του μυαλού του και απλά ακούει αυτό που πραγματικά παρουσιάζεται μπροστά του.
Kάτι που κατά τη γνώμη συμβαίνει σε όλες τις μορφές έκφρασης (ζωγραφική, θέατρο κτλ). Έτσι λοιπόν δεν θα έλεγα ότι δεν υπάρχουν ερμηνείες της Dalton που σε παραπέμπουν κατευθείαν στην Lady Day, αλλά πλεόν μετά από κάμποσο καιρό που "ανακάλυψα" αυτήν την εξαιρετική μουσικό και ερμηνεύτρια αναγνωρίζω πεντακάθαρα την ιδιαίτερη/ξεχωριστή μουσική της παρουσία και τον μοναδικό τρόπο ερμηνείας της.

Η Dalton ηχογράφησε στην καριέρα της μόνο δύο studio album το It's Hard To Tell Who's Going To Love You The Best (1969) και το In My Own Time (1971). Κι ενώ  πρόκειται για εξαιρετικούς δίσκους, η αίσθηση που "προδίδουν" τα υπόλοιπα τρία album της (τα οποία είναι ηχογραφημένα απλά με κάποιο μπομπινόφωνο-κασσετόφωνο) είναι ότι το στουντιακό περιβάλλον δεν κατάφερε να αποτυπώσει/απελευθερώσει πλήρως αυτήν την ιδιαίτερη ερμηνεύτρια (ίσα-ίσα που σε μερικές περιπτώσεις νιώθω ότι την "παραμόρφωσε" κιόλας).
Σε αντίθεση με τις πιο "πρόχειρες" ηχογραφήσεις της (δύο album ηχογραφημένα στο σπίτι της και ένα στο "Attic" (ένα μικρό καφέ στο Boulder του Colorado) απ' τις οποίες μπορεί νομίζω κανείς να γευτεί στο ακέραιο τον "κόσμο" που μοιράζεται μαζί μας αυτό το πλάσμα.

Γενικότερα έχω μία ιδιαίτερη αδυναμία σ' εκείνες τις αυθόρμητες καταγραφές, που έκαναν κάποιοι μουσικοί στα σπίτια τους (βλ.Tamworth In Arden του Drake ή το πιο "πρόσφατο" The Creek Drank The Cradle του Iron & Wine) καθώς εκτός του ότι σε βάζουνε μέσα στον "κόσμο" τους με τον δικό τους ιδιαίτερο (μουσικό και όχι μόνο) τρόπο έχει κανείς ταυτόχρονα και την αίσθηση ότι σου ανοίγουν την πόρτα του σπίτιου τους. Μπορείς με ένα ιδιαίτερο τρόπο να δεις ποια βιβλία διαβάζουνε, πως περνάνε την ώρα τους, να εντοπίσεις τις μυρωδιές του σπιτιού τους, ποια είναι τα αγαπημένα τους χρώματα κτλ. Έτσι λοιπόν το "1966" είναι κατά τη γνώμη μου ένας τέτοιος δίσκος όπου η Karen Dalton πάρεα με τον σύντροφό της Richard Tucker και τον "αυτόπτη μάρτυρα" φίλο τους, Carl Baron (ο οποίος τους ηχογράφησε στο φορητό του μπομπινόφωνο) σε μεταφέρουν και σε βάζουν στο εξοχικό τους σπίτι στο Summerville του Colorado για να τους ακούσεις να τραγουδάνε παραδοσιακά folk κομμάτια  αλλά κυρίως να ερμηνεύουν και να διασκευάζουν κομμάτια πολύ καλών τους φίλων (Fred Neil, Tim Hardin) αλλά και Billie Holiday (God Bless The Child).

Πανέμορφη η εκτέλεση στο κομμάτι του Tim Hardin "Reason To Believe" (ίσως η καλύτερη εκτέλεση που έχω ακούσει προσωπικά γι' αυτό και άλλωστε το ποστάρω και σε μορφή video). Εξαιρετικές οι προσεγγίσεις στα παραδοσιακά Cotton Eye Joe, Green Rocky Road τα οποία είναι απ΄τα βασικά κομμάτια του ρεπετρορίου της Dalton, ενώ το επίσης παροδοσιακό "Katie Cruel" (που υπάρχει στα περισσότερα album της) βρίσκει εδώ την πιο όμορφη του εκτέλεση.
Όσο αφορά τα κομμάτια του Fred Neil, μπορεί να μη γίνεται να ξεπεραστεί εκείνη η ασύλληπτη ερμηνεία από τον ίδιο τον δημιουργό του "Little Bit Of Rain", αλλά το "Other Side Of This Life" (το οποίο φυσικά έχουν πει και οι Jefferson Airplane) διασκευάζεται επίσης πολύ ωραία.

Κλείνωντας θα ήθελα να παραθέσω μία φράση από τις σημειώσεις του δίσκου (οι οποίες ανήκουν στον Ben Edmonds) και κατά τη γνώμη μου είναι από εκείνες τις ελάχιστες περιπτώσεις που αρκεί μόνο μία φράση για να αποδώσει πλήρως την (παρ)ουσία ενός μουσικού.
Ο Edmonds αναφέρει λοιπόν: "Some artists where underground; Karen Dalton was just sort of elsewhere"

Καλή ακρόαση!
Radiodada


Karen Dalton - Reason To Believe

Karen Dalton - Katie Cruel


Karen Dalton - Other Side Of This Life