Οδηγός Επιβίωσης για Bloggers

Γεια χαρά σε όλες και όλους.

Με αφορμή το περσινό κλείσιμο του blog μου (radio-dada.blogspot.com), τη διαγραφή αρκετών άλλων blog το τελευταίο χρονικό διάστημα, τα «αυτόματα κατεβάσματα» αναρτήσεων, το κλείσιμο ολόκληρων υπηρεσιών web hosting (βλ.Megaupload) και, τέλος, την γενικότερη ηλεκτρονική καταστολή που εντείνεται όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό, αυτός ο μικρός μπούσουλας δημιουργήθηκε για να διατηρήσει και να διασώσει - όχι μόνο τις αρκετές ώρες και τον κόπο κάποιων ανθρώπων - αλλά κάτι ακόμα πιο σημαντικό κατά τη γνώμη μου: το αυτονόητο της μοιρασιάς, που όσο θα ποινικοποιείται τόσο πιο αυτονόητο θα γίνεται.

Επειδή δεν είμαι και δεν θέλω να γίνω μέντορας του ζητήματος, επειδή αυτή η πρωτοβουλία και παραλήψεις έχει, και λάθη και πολλά άλλα που χαρακτηρίζουν άλλωστε τις πρωτοβουλίες και, τέλος, επειδή το ζήτημα κατά τη γνώμη μου αφορά αρκετό κόσμο (ασχέτως αν βρίσκεται απ’ τη μεριά της «προσφοράς» ή της «ζήτησης»), εύχομαι αυτή η προσπάθεια να εμπλουτιστεί με ιδέες και προτάσεις και να αποτελέσει ένα καλό εργαλείο για όλους μας.

Καλή δύναμη και καλή συνέχεια σε όλους και όλες.

Σας φιλώ στο μόντεμ!
Radiodada

Κάντε κλικ εδώ για να κατεβάσετε τον οδηγό.



ΥΓ.1
Οφείλω να ομολογήσω ότι υπάρχει μία σχετική κούραση το τελευταίο διάστημα (μέρος της οποίας οφείλεται και στη δημιουργία αυτής της έκδοσης), για το λόγο αυτό θα σταματήσω για λίγο καιρό να κάνω νέα post.


ΥΓ.2
Θα χαρώ φυσικά να διαβάσω τα σχόλια όσων από εσάς βρείτε αυτή την προσπάθεια χρήσιμη και ακόμα περισσότερο τις παρατηρήσεις και τις προτάσεις σας, για να βελτιωθεί η εν λόγω έκδοση.

ΥΓ.3
Για όσους λοιπόν βρουν χρήσιμο αυτό το εργαλείο και θελήσουν να το προωθήσουν, είτε υπό μορφή link, είτε υπο μορφή banner, παρακάτω παραθέτω τα απαραίτητα "υλικά":


Link: https://rapidshare.com/files/4260062449/Odigos-Epibiosis-Gia-Blogger.pdf
Banner: για σκουρόχρωμο φόντο | για ανοιχτόχρωμο φόντο


ΥΓ.4
Σύντομα θα ετοιμάσω και την αντίστοιχη αγγλική του έκδοση, (η οποία κατά τη γνώμη μου θα έχει μεγαλύτερη σημασία να προωθηθεί) για την οποία και πάλι θα χρειαστώ την βοηθειά σας, ώστε η κίνηση αυτή να έχει όσο το δυνατόν περισσότερους αποδέκτες.

Uncle Funkenstein - Together Again

Rating: 6.5/10
Sound Quality: Lossless
Format: Flac
Record Label: R&L Records (Original), Jazzman (Reissue)
Year Released: 1983 (Original), 2008 (Reissue)
Album Covers: Included
Pass: radiodada

Links: Click Here -->

Rapidshare (Part 1)-(Part 2)
Extra Links (Part 1)-(Part 2)

Uncle Funkenstein - Uncle Funkenstein (Cont.)

Ambrose Adekoya Campbell - London Is The Place For Me Vol.3

Rating: 5/10
Sound Quality: Lossless
Format: Flac
Record Label: Honest Jons
Year Released: 2006
Album Covers: Included
Pass: radiodada

Links: Click Here -->

Rapidshare (Part 1)-(Part 2)
Extra Links (Part 1)-(Part 2)

Bossa Nova And The Rise Of Brazilian Music In The 1960s

Rating: 6/10
Sound Quality: Lossless
Format: Flac
Record Label: Soul Jazz Records
Year Released: 2011
Album Covers: Included
Pass: radiodada

Links: Click Here -->

Rapidshare (Part 1)-(Part 2)-(Part 3)
Extra Links (Part 1)-(Part 2)-(Part 3)

Brazil Bossa Beat!

Rating: 7/10
Sound Quality: Lossless
Format: Flac
Record Label: Soul Jazz Records
Year Released: 2011
Album Covers: Included
Pass: radiodada

Links: Click Here -->

Rapidshare (Part 1)-(Part 2)
Extra Links (Part 1)-(Part 2)

Note From Dada!
Γεια και χαρά σε όλες και όλους.

Σε κάποια φάση τον περασμένο χειμώνα ανέβασα τη συλλογή Bossa Jazz η οποία ουσιαστικά ανήκει σε μία τριλογία που καταπιάνεται με την βραζιλιάνικη μουσική (του ρεύματος της bossa και της "εξέλιξής" της) των αρχών του 60 και του 70, τριλογία που φέρει τη στάμπα της Soul Jazz Records.

Αν εξαιρέσω το ήδη ανερτημένο (διπλό) δισκάκι "Bossa Jazz" το οποίο για τα δικά μου δεδομένα, μου "σύστησε" αρκετούς καλλιτέχνες και μουσικές που είτε αγνούσα πλήρως είτε γνώριζα ελάχιστα, θα έλεγα ότι τα υπόλοιπα δύο μέρη της τριλογίας δεν περιέχουν ιδιαίτερες εκπλήξεις (είτε αυτό αφορά τους μουσικούς είτε τις επιλογές). Κι όμως αυτό το Volume κατά τη γνώμη μου είναι και το πιο όμορφο. Θέλετε απ' τη μία ότι ίσως περιέχει αρκετές επιλογές της Bossa τις οποίες κι εγώ ο ίδιος θα επέλεγα για να φτιάξω μια αντίστοιχη συλλογή (οπότε έρχεται και με βγάζει απ' τον κόπο να τη φτιάξω), θέλετε απ' τη άλλη ότι (σχεδόν) πάντα οι εκδόσεις της Soul Jazz Records βρίσκονται σε ένα high level και αυτή η συλλογή δεν αποτελεί εξαίρεση ή τέλος μπορεί να είναι το γεγονός ότι πρόκειται για τη μοναδική ανθολογία για την θρυλική Elenco Records (εάν κάνω λάθος διορθώστε με). Τέλος πάντων μπόρει για όλα αυτά μαζί και για άλλα τόσα που δεν καταγράφονται αλλά ακούγονται....

Τα όνοματα που απαρτίζουν το δίσκάκι είναι  γνωστά εώς πασίγνωστα και θεωρώ περιττό να κάνω περαιτέρω συστάσεις: Baden Powell, Edu Lobo, Vinicius De Moraes, Nara Leao, Quarteto Em Cy, Roberto Menescal και αρκετοί ακόμα. Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι η εξιστόριση αυτής της δισκογραφικής που στις αρχές του 60 (1963) στέγασε κάτω από το label της ορισμένα από τα κορυφαία ονόματα του νεογεννηθέντος ρεύματος της Bossa. Ιθύνων νους πίσω απ΄ την Elenco ήταν ο Aloysio De Oliveira. Τραγουδιστής, στιχουργός και ηθοποιός ο Oliveira παρακολούθησε την γέννηση της bossa από πολύ κοντά, όταν ο ίδιος δουλεύε για λογαριασμό της Odeon.

Ο Oliveira αντιλήφθηκε ότι οι δυό μεγάλες εταιρείες (Philips & Odeon) για τις οποίες ηχογραφούσαν τότε μεγάλα ονόματα της βραζιλιάνικης μουσικής (Joao Gilberto, Sergio Ricardo, Sylvia Telles κ.α.) δεν μπορούσαν να "αφουγκραστούν" την δυναμική του νέου ήχου. Πράγμα άλλωστε που αποδείχτηκε "με το πέρας της μόδας" και όταν τα συμβόλαια αρκετών μουσικών δεν ανανεώθηκαν ποτέ με τις εν λόγω εταιρείες.

Σε εκείνο το χρονικό σημείο ο Oliveira έδωσε τον απαραίτητο χώρο για πειραματισμό και έκφραση και κατάφερε (όπως άλλωστε αναφέρεται και στο ένθετο) να δημιουργήσει μια δισκογραφική εταιρεία η οποία ήταν για τη Bossa ότι ήταν για την Jazz η Blue Note και ότι το Studio One για την Reggae. Εκτός όλων των υπολοίπων αυτό αποτυπώνεται κυριολεκτικά και με τα χαρακτηριστικά, ξεχωριστά και στυλάτα εξώφυλλά των δίσκων (πράγμα που ισχύει και για την Blue Note και για το Studio One αλλά και για αρκετές εταιρείες εκείνη την χρονική περίοδο) τα οποία υπέγραφε ο σχεδιαστής Cesar G Vilella.

Δεν είμαι άνθρωπος που ταξιδεύω αρκετά (εώς και καθόλου θα έλεγα) και κάμποσες φορές οι φίλοι μου με πειράζουν και με παροτρύνουν να ξεκολλήσω λιγάκι (και δεν έχουν άδικο) και να δω άλλα πράγματα και άλλα τοπία κάνοντας κανένα ταξιδάκι. Ότι και να λένε πάντως Βραζιλία έχω πάει και μάλιστα όχι μια και δυο...αλλά άπειρες φορές...
Οπότε γιατί όχι μια ακόμα?
"Enquanto A Tristeza Nao Vem"
Αφιερωμένο στους φίλους μου και σε όσους ταξιδεύουν μέσω της μουσικής.

Σας φιλώ στο μόντεμ!

Radiodada

ΥΓ. Ενώ συνήθως και τα εξώφυλλά αλλά και τα ένθετα-booklet τα βρίσκετε παρέα με τα tracks του εκάστοτε album, αυτό δεν ισχύει και για αυτό το post. Δυστυχώς το ένθετο της εν λόγω αλλά και της επόμενης συλλογής (που οσονούπω θα ποστάρω) ήταν αδύνατον να σκαναριστεί λόγω τεχνικών δυσκολιών που αφορούν το στήσιμο της έκδοσης. Την κατανόησή σας...

Sérgio Ricardo - Enquanto A Tristeza Não Vem

Melvin Sparks - Sparks!/Akilah

Rating: 6/10
Sound Quality: Lossless
Format: Flac
Record Label: Prestige (Original), Beat Goes Public (Reissue)
Year Released: 1970 (Sparks/Original), 1972 (Akilah/Original), 1993 (Reissue)
Album Covers: Included
Pass: radiodada

Links: Click Here -->

Rapidshare (Part 1)-(Part 2)-(Part 3)
Extra Links (Part 1)-(Part 2)-(Part 3)

Note From Dada!
Γεια σας ώτα μου και καλό μήνα
Ξεκινάω το Μαϊο ποστάροντας την "συγχώνευση" του πρώτου και του τρίτου προσωπικού δίσκου του Melvin Sparks, δηλαδή τα Sparks! και Akilah (το 1971 "παρεμβάλεται" το Spark Plug). Και τα δύο album ανήκουν στον κατάλογο της Prestige και κάτα κάποιον τρόπο αυτό γίνεται αντιληπτό απ' τις πρώτες κιόλας νότες του δίσκου, καθώς εκτός από τον κιθαρίστα "συνυπεύθυνοι" για το ηχητικό αποτέλεσμα είναι μια συνήθης ύποπτη παρέα της και Soul Jazz σκηνής (αλλά και της Prestige) ο πυρήνας της οποίας απαρτίζεται κυρίως από τον Idris Muhamad στα τύμπανα και τον Leon Spencer στο όργανο.

Οι τρεις τους άλλωστε (εκτός του ότι αποτελούν τον μουσικό πυρήνα και στο Akilah) ηχογραφούν παρέα και σε δίσκους τρίτων (π.χ. Sonny Stitt) αλλά και συνεργαστηκαν πολλάκις και σε προσωπικές δισκογραφικές τους δουλειές (π.χ. στο Sneak Preview του Leon Spencer και σε αρκετές δίσκους του Muhamad ο Melvin Sparks είναι "μόνιμος" κιθαρίστας).

Έχω μια προτίμηση στο Sparks! το οποίο εκτός του ότι θεωρώ πιο δεμένο ως album, πιστεύω ότι το ξεδίπλωμα του συνθετικού ταλέντου του κιθαρίστα στο Akilah δεν θα έλεγα ότι με συγκινεί ιδιαιτέρως. Δυστυχώς το πολύ καλό "Charlie Brown" (Leiber, Stoller) δεν κατάφερα να το βρω στο youtube οπότε σας ποστάρω ως μια γευστική τζούρα  το "The Stinker".

Σας φιλώ στο μόντεμ!
Radiodada

Melvin Sparks - The Stinker

About Melvin Sparks
Melvin Sparks (March 22, 1946 – March 15, 2011) was an American soul jazz, hard bop and jazz blues guitarist. He recorded a number of albums for Prestige Records, later recording for Savant Records. He appeared on several recordings with musicians including Lou Donaldson, Sonny Stitt, Leon Spencer and Johnny Hammond Smith.

Sparks was born in Houston, Texas, United States, and raised in a musical family. He received his first guitar at age 11. Sparks began working in the rhythm and blues genre as a high school student, first with Hank Ballard and the Midnighters, and then with the Upsetters, a touring band formed by Little Richard, which also backed Jackie Wilson, Curtis Mayfield and Marvin Gaye.

 Sparks moved to New York City and worked as a session musician for Blue Note and Prestige Records. As part of the burgeoning soul-jazz scene of the late 1960s and early 1970s, Sparks often backed organists like Jack McDuff, Dr. Lonnie Smith and Charles Earland. Sparks released his debut album, Sparks!, for Prestige in 1970.

He was seen on Northeastern television commercials as the voice of Price Chopper's House of BBQ advertising campaign.

Sparks died on March 15, 2011, at age 64, at his home in Mount Vernon, New York. He had diabetes and high blood pressure.