Brazil Bossa Beat!

Rating: 7/10
Sound Quality: Lossless
Format: Flac
Record Label: Soul Jazz Records
Year Released: 2011
Album Covers: Included
Pass: radiodada

Links: Click Here -->

Rapidshare (Part 1)-(Part 2)
Extra Links (Part 1)-(Part 2)

Note From Dada!
Γεια και χαρά σε όλες και όλους.

Σε κάποια φάση τον περασμένο χειμώνα ανέβασα τη συλλογή Bossa Jazz η οποία ουσιαστικά ανήκει σε μία τριλογία που καταπιάνεται με την βραζιλιάνικη μουσική (του ρεύματος της bossa και της "εξέλιξής" της) των αρχών του 60 και του 70, τριλογία που φέρει τη στάμπα της Soul Jazz Records.

Αν εξαιρέσω το ήδη ανερτημένο (διπλό) δισκάκι "Bossa Jazz" το οποίο για τα δικά μου δεδομένα, μου "σύστησε" αρκετούς καλλιτέχνες και μουσικές που είτε αγνούσα πλήρως είτε γνώριζα ελάχιστα, θα έλεγα ότι τα υπόλοιπα δύο μέρη της τριλογίας δεν περιέχουν ιδιαίτερες εκπλήξεις (είτε αυτό αφορά τους μουσικούς είτε τις επιλογές). Κι όμως αυτό το Volume κατά τη γνώμη μου είναι και το πιο όμορφο. Θέλετε απ' τη μία ότι ίσως περιέχει αρκετές επιλογές της Bossa τις οποίες κι εγώ ο ίδιος θα επέλεγα για να φτιάξω μια αντίστοιχη συλλογή (οπότε έρχεται και με βγάζει απ' τον κόπο να τη φτιάξω), θέλετε απ' τη άλλη ότι (σχεδόν) πάντα οι εκδόσεις της Soul Jazz Records βρίσκονται σε ένα high level και αυτή η συλλογή δεν αποτελεί εξαίρεση ή τέλος μπορεί να είναι το γεγονός ότι πρόκειται για τη μοναδική ανθολογία για την θρυλική Elenco Records (εάν κάνω λάθος διορθώστε με). Τέλος πάντων μπόρει για όλα αυτά μαζί και για άλλα τόσα που δεν καταγράφονται αλλά ακούγονται....

Τα όνοματα που απαρτίζουν το δίσκάκι είναι  γνωστά εώς πασίγνωστα και θεωρώ περιττό να κάνω περαιτέρω συστάσεις: Baden Powell, Edu Lobo, Vinicius De Moraes, Nara Leao, Quarteto Em Cy, Roberto Menescal και αρκετοί ακόμα. Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον είναι η εξιστόριση αυτής της δισκογραφικής που στις αρχές του 60 (1963) στέγασε κάτω από το label της ορισμένα από τα κορυφαία ονόματα του νεογεννηθέντος ρεύματος της Bossa. Ιθύνων νους πίσω απ΄ την Elenco ήταν ο Aloysio De Oliveira. Τραγουδιστής, στιχουργός και ηθοποιός ο Oliveira παρακολούθησε την γέννηση της bossa από πολύ κοντά, όταν ο ίδιος δουλεύε για λογαριασμό της Odeon.

Ο Oliveira αντιλήφθηκε ότι οι δυό μεγάλες εταιρείες (Philips & Odeon) για τις οποίες ηχογραφούσαν τότε μεγάλα ονόματα της βραζιλιάνικης μουσικής (Joao Gilberto, Sergio Ricardo, Sylvia Telles κ.α.) δεν μπορούσαν να "αφουγκραστούν" την δυναμική του νέου ήχου. Πράγμα άλλωστε που αποδείχτηκε "με το πέρας της μόδας" και όταν τα συμβόλαια αρκετών μουσικών δεν ανανεώθηκαν ποτέ με τις εν λόγω εταιρείες.

Σε εκείνο το χρονικό σημείο ο Oliveira έδωσε τον απαραίτητο χώρο για πειραματισμό και έκφραση και κατάφερε (όπως άλλωστε αναφέρεται και στο ένθετο) να δημιουργήσει μια δισκογραφική εταιρεία η οποία ήταν για τη Bossa ότι ήταν για την Jazz η Blue Note και ότι το Studio One για την Reggae. Εκτός όλων των υπολοίπων αυτό αποτυπώνεται κυριολεκτικά και με τα χαρακτηριστικά, ξεχωριστά και στυλάτα εξώφυλλά των δίσκων (πράγμα που ισχύει και για την Blue Note και για το Studio One αλλά και για αρκετές εταιρείες εκείνη την χρονική περίοδο) τα οποία υπέγραφε ο σχεδιαστής Cesar G Vilella.

Δεν είμαι άνθρωπος που ταξιδεύω αρκετά (εώς και καθόλου θα έλεγα) και κάμποσες φορές οι φίλοι μου με πειράζουν και με παροτρύνουν να ξεκολλήσω λιγάκι (και δεν έχουν άδικο) και να δω άλλα πράγματα και άλλα τοπία κάνοντας κανένα ταξιδάκι. Ότι και να λένε πάντως Βραζιλία έχω πάει και μάλιστα όχι μια και δυο...αλλά άπειρες φορές...
Οπότε γιατί όχι μια ακόμα?
"Enquanto A Tristeza Nao Vem"
Αφιερωμένο στους φίλους μου και σε όσους ταξιδεύουν μέσω της μουσικής.

Σας φιλώ στο μόντεμ!

Radiodada

ΥΓ. Ενώ συνήθως και τα εξώφυλλά αλλά και τα ένθετα-booklet τα βρίσκετε παρέα με τα tracks του εκάστοτε album, αυτό δεν ισχύει και για αυτό το post. Δυστυχώς το ένθετο της εν λόγω αλλά και της επόμενης συλλογής (που οσονούπω θα ποστάρω) ήταν αδύνατον να σκαναριστεί λόγω τεχνικών δυσκολιών που αφορούν το στήσιμο της έκδοσης. Την κατανόησή σας...

Sérgio Ricardo - Enquanto A Tristeza Não Vem